To Βάψιμο της κυψέλης

  Πριν ξεκινήσω να γράφω την πρόταση μου για το πώς να βάψετε μια κυψέλη, θέλω να διευκρινίσω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι(π.χ. παραφίνωμα) και μέθοδοι που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για τη διαδικασία του βαψίματος.

Ήδη στην μικρή μελισσοκομική έως τώρα πορεία μου έχω χρησιμοποιήσει τρείς διαφορετικές μεθόδους βαψίματος και τα τελευταία δύο χρόνια κατέληξα σε μία, ρωτώντας κυρίως επαγγελματίες ελαιοχρωματιστές και μελισσοκόμους. Αξίζει να σημειώσω ότι δεν ασχολήθηκα με την γνώμη των εμπόρων γιατί είμαι από την φύση μου καχύποπτος και πίστευα ότι θα μου πρότειναν τον τρόπο που θα τους απέδιδε μεγαλύτερο κέρδος .Δυστυχώς δεν έχει περάσει αρκετός καιρός ώστε να μπορώ με ασφάλεια να συγκρίνω αποτελέσματα από τους τρόπους που έχω χρησιμοποιήσει(αυτό θα γίνει στο μακρινό μέλλον και ελπίζω να μην διαψευστώ). Γι αυτό θα σας παρουσιάσω τον τρόπο τον οποίο με κέρδισε, με βάση τις πληροφορίες που συνέλεξα.

Υλικά:

1) Γυαλόχαρτο.

2 )Πιστόλι σιλικόνης.

3) Πινέλο.

4) Ακριλικό στόκο σιλικόνης.

5) Συντηρητικό ξύλου για προστασία από τους μύκητες.

6) Ακρυλικό χρώμα(αραιώνετε με νερό).

 Βήματα:

1 )Αρχικά τρίβουμε το ξύλο με γυαλόχαρτο όπου χρειάζεται.

2) Στη συνέχεια με τη χρήση πιστολιού στοκάρουμε τα κενά από τις βίδες ή όπου αλλού χρειαστεί(αυτό εσείς θα το κρίνετε) με ακριλικό στόκο σιλικόνης.

3) Μετά περνάμε ένα χέρι συντηρητικό ξύλου.

4) Και αφού στεγνώσει το συντηρητικό περνάμε ένα απαλό χέρι ακρυλικής μπογιάς την οποία έχουμε αραιώσει με νερό. Το αφήνουμε  όσο χρειαστεί να στεγνώσει και περνάμε ένα γεμάτο δεύτερο χέρι και τελειώσαμε.  

  

  Αρχικά επέλεξα ακρυλικό χρώμα και όχι τη συνηθισμένη λαδομπογιά (βερνικόχρωμα) που έχω χρησιμοποιήσει στο παρελθόν, πρώτον γιατί είναι ποιο φιλικό στο περιβάλλον και δεύτερον επειδή δεν κλείνει τους πόρους του ξύλου και το ξύλο συνεχίζει να αναπνέει. Στα θετικά του μπορείτε να προσθέσετε ότι είναι πιο οικονομικό από την λαδομπογιά και στα αρνητικά του ότι η βαμμένη επιφάνεια όταν είναι κοντά σε χωματόδρομο κολάει εύκολα σκόνη. Ομοίως θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω ακρυλικό χρώμα σιλικόνης για ποιο γυαλιστερό και «φανταχτερό» αποτέλεσμα και για να μην κολάει εύκολα η σκόνη άλλα και αυτό εμποδίζει το ξύλο να ανασαίνει με αποτέλεσμα να σαπίζει γρηγορότερα. Αν πάλι επιλέξετε λαδομπογιά μπορείτε μετά το συντηρητικό και πριν το πέρασμα του χρώματος να περάσετε ένα χέρι βελατούρα η οποία εξασφαλίζει εξαιρετικό άπλωμα και γρήγορη επαναβαφή. Κλείνοντας πρέπει να ξέρετε ότι το σημαντικότερο στην διάρκεια ζωής μιας κυψέλης είναι το ξύλο. Παλαιότερα μπορεί να μην χρησιμοποιούσαν τα «καλύτερα» χρώματα και συντηρητικά αλλά τα άπλωναν σε στεγνά και ώριμα ξύλα που είχαν κοπεί τις περιόδους Μαΐου-Αυγούστου. Σήμερα τα ξύλα που βλέπουμε στεγνά  το 70% και παραπάνω έχει κοπεί σε περιόδους που έχουν υψηλή συγκέντρωση υγρασίας στους κορμούς τους και έχει στεγνώσει με χημικά μέσα.     

Στο επόμενο διάστημα θα ακολουθήσει άρθρο με τα χρώματα που καλό είναι να βάφουμε τις κυψέλες.

Ελπίζω να βοήθησα. Καλά βαψίματα να έχετε και να δείτε την αγάπη και τους κόπους σας να ανταμείβονται!!!