Η χρήση της Τσουκνίδας κατά της Βαρρόα

 Η τσουκνίδα περιέχει ένζυμα, σίδηρο, βιταμίνες, διάφορα άλατα και μυρμηγκικό οξύ. Ήταν ένα από τα φυτά που ξεχώριζε ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, επίσης

είναι γνωστό ότι χρησιμοποιείτε  στη βιολογική καλλιέργεια ως εντομοαπωθητικό και δυναμωτικό για τα φυτά μας. Με αφορμή μια παλαιότερη συζήτηση που είχα με τον παππού μου που είναι μελισσοκόμος, μου είχε ισχυριστεί ότι παρατηρώντας τα μελίσσια του στην καλοκαιρινή αντιμετώπιση της βαρρόα(ξαλάφρωμα) που κάνει με φάρμακο δεν εντοπίζει αρκετά νεκρά ακάρεα στα χαρτόνια. Αναζητώντας την αιτία για αυτό το ευχάριστο αποτέλεσμα ο ίδιος θεωρεί ότι είναι ή η χρήση ξυδιού(σπιτικό) ή η τοποθέτηση τσουκνίδων πάνω στα πλαίσια. Έτσι λοιπόν με ανάγκασε να κάνω μια έρευνα σχετικά με την χρήση τσουκνίδας στην μελισσοκομία.

 Αρχικά αξίζει να σημειωθεί ότι οι τσουκνίδες περιέχουν μυρμηγκικό οξύ που καταπολεμάει αποδεδειγμένα την βαρρόα οπότε είναι πολύ πιθανό να ισχύει ο ισχυρισμός του. Υπάρχουν δύο μέθοδοι χρήσης της τσουκνίδας. Ο πρώτος είναι σίγουρα ανώδυνος άλλα με χαμηλότερη αποτελεσματικότητα και δεν είναι άλλος από το να τοποθετήσετε τσουκνίδες πάνω στα πλαίσια της κυψέλης και να τις αντικαταστείτε κάθε 5 ημέρες για 25 ήμερες συνολικά. Ο δεύτερος τρόπος είναι πιο μπελαλίδικος αλλά πιο αποτελεσματικός αρχικά τοποθετείτε τσουκνίδες σε έναν κουβά με νερό ανακατεύοντας καλά ώστε να βυθιστούν μέσα στο νερό, μετά από 24 ώρες παίρνουμε το μίγμα που έχει δημιουργηθεί και ψεκάζουμε τις μέλισσες. Προσοχή  το μίγμα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως γιατί μετά χάνει την αποτελεσματικότητα του. Αυτός ο τρόπος  όμως απαιτεί πολύ συχνούς ψεκασμούς κάτι που τον καθιστά αρκετά κουραστικό.  Επίσης πρέπει να προσέξετε να μην κάνετε κατάχρηση των τσουκνίδων γιατί περιέχουν μυρμηγκικό οξύ το οποίο προκαλεί απώλεια ενός μέρους του πληθυσμού των μελισσών της κυψέλης ενώ κατά προέκταση υπάρχει και ο κίνδυνος απώλειας της βασίλισσας.

 Ενδεικτικά δοκίμασα να τοποθετήσω τσουκνίδες σε ένα από τα δύο μελισσοκομία μου πέρυσι και πρόπερσι και παρατήρησα ότι όντως είχε λιγότερα ακάρεα στις κυψέλες μετά την μελιτοφορία του ελάτου. Μπορεί να οφείλετε στην τύχη αλλά είναι πολύ πιθανό να κάνει δουλειά. Ελπίζω σύντομα η χρήση των τσουκνίδων στην μελισσοκομία να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από εργαστήρια (αν δεν γίνεται ήδη) για να έχουμε πιο ασφαλή αποτελέσματα.